Deheime

We me dert häre chunnt, wo me mau isch deheime gsi, de isch ging no aus genau eso wie denn, bevor me gange isch. Mi schtigt am Morge usem Zug – das macht süsch niemer. Die, wo hie deheime si, schtöh ufen Perron u wei i d Schtadt . Hie chunnt me ersch am Abe hei. Ussert, mi chömm vo usswärts.

Im obere Dorf schmöckts so wi aube nach Beck, im ungere nach Abgas. D Frou Müuer isch o scho wider ungerwägs. Mit der ging no gliche Ichoufstäsche u em Foulard, wo so gar nid zu ihrem Mantu passt. O der Äberhart vor Landi schteut siner Rasemäier use, u d Modeboutique hett grad Usverchouf, aber mi isch ging no nid i däm Auter, wo me settegi Chleider würdi trage. Nid emau, we si gratis wäre. Bim Grüesse git me nang der Name, o wes vilech nid der richtig isch, u am Fuessgängerschtreife schteit d Frou vo der Patrouille im viu z grosse neongäube Gilet, pünktlech bis zum Lütte vom Lütti vom nache Schueuhus. D Räntner fahre im Schrittämpo uf ihrne Damevelo ufem Trottoir vom Metzger zur Appiteg u när uf d Bank. E Schtung schpeter schtöh di Velo de aui vorem Löie, u ds Trottoir ghört de junge Froue mit de Chinderwäge. Die schtöh de när vor em Tea Room. Hie trinkt me ds Gaffee nid eleini. Nume d Hüng hocken einzu vor de Läde u warte druf, dass ds Läbe witer geit. Oder emu der Schpaziergang.

Ds orangschige Schtrasseputzmaschineli isch nöi. Aber ds Grüsch, wos macht, isch ging no ds aute. Genau so vertrout, wie der Klang vo de Chiucheglogge.

We me dert häre chunnt, wo me mau isch deheime gsi, de isch no aus genau eso wie denn, bevor me gangen isch. Nume, dass es itz o scho im obere Dorf nach Abgas schmöckt u nid nume nach Beck. Aber d Frou Müuer isch ging no aus erschti ungerwägs, chuum, dass d Läden offe hei. Sie mit der immer gliche Ichoufstäsche u em Foulard,wo no nie hett zu ihrem Mantu passt. Nume dass si itz e Rollator schtosst. O der Äberhart vo der Landi schteut siner Rasemäier ging no jede Morgen use. Si Ranze isch no einisch dicker worde. Ja, wie doch di Zit vergeit. Nume hie, da blibt si schtah.